Mannenvoetbal vs vrouwenvoetbal, het gevoel en de cijfers

De meningen lopen uiteen

Als het onderwerp ‘vrouwenvoetbal’ wordt aangesneden, staat dit 9 van de 10 keer garant voor een stevige discussie; de meningen lopen op z’n zachtst gezegd nogal uiteen met aan de ene kant van het spectrum de criticasters (Ik citeer VI boegbeeld Johan Derksen: ”Kansloos. Het damesclubvoetbal leeft voor geen meter, die spelen op een bijveld voor wat vaders en moeders.”) en anderzijds de grote pleitbezorgers van het vrouwenvoetbal die een ware emancipatiegolf zien in deze ontwikkeling (“Als je het daadwerkelijk belangrijk vindt, is er dus ook een podium nodig. Een toernooi in eigen land is wat dat betreft het beste podium natuurlijk.’’, aldus directeur Oostveen van het vrouwentoernooi).

Het Nederlands elftal nadert met vallen en opstaan de wereldtop, met toenemende aandacht tot gevolg. Dit is in de volle breedte te merken en de opmars van de populariteit van het vrouwenvoetbal is al een tijd merkbaar in de amateurclubs waar de belangstelling al enkele jaren tot een forse toename van het aantal vrouwelijke leden leidt. De tweedeling zal voorlopig nog wel even blijven bestaan, maar dat de populariteit toeneemt is zeker vanuit media perspectief niet te ontkennen; naast de door de NPO uitgezonden live uitzending van de start van het toernooi afgelopen zondag, die tevens werd opgeluisterd met koninklijke aanwezigheid,  is er ook een significante exposure in geschreven media voor het vrouwenvoetbal.

Als we even in de SKO cijfers duiken dan onderbouwt dit zeker deze analyse; zondagavond keken maar liefst 2,1 miljoen mensen naar de aftrap van de wedstrijd in het Galgenwaard stadion. Ter vergelijking: dat is meer dan de 1,8 miljoen kijkers tijdens de Champions League-finale tussen Real Madrid en Juventus bij de mannen. Daarmee was het zondag het best bekeken programma op de Nederlandse televisie, dat zelfs stand hield tussen de toch niet lichte concurrentie van onder andere de herenfinale op Wimbledon (416.000 kijkers), de GP op Silverstone (849.000 kijkers) en de Tour de France (927.000 kijkers). En als we dan toch de onherroepelijke vergelijking tussen de mannen en de vrouwen in het voetbal doortrekken, dan ook zijn de vrouwen zeker bezig met een sterke opmars: het vorige kijkcijferrecord van het EK vrouwenvoetbal stond op 984.000 kijkers (Noowegen-Nederland op 14 juli 2013). Hiermee blijkt maar weer dat er, ongeacht de mening over vrouwenvoetbal, zeker een stijging gaande is als we kijken naar media-aandacht; niet alleen op professioneel niveau maar zeker ook qua aandacht van de kijker thuis op de bank.